Małopłytkowość – leczenie, przyczyny, objawy

Zazwyczaj po uporaniu się z pierwotną przyczyną zaburzenia, poziom płytek krwi wraca do normy.

Małopłytkowość to stan, w którym ilość płytek krwi jest poniżej normy. Krew złożona jest z kilku populacji komórek, zawieszonych w cieczy zwanej osoczem.

Spośród typów komórek można wyróżnić:

• czerwone krwinki, nazywane erytrocytami
• białe krwinki, nazywane leukocytami
• płytki krwi, nazywane trombocytami

Po naruszeniu struktury skóry, płytki krwi grupują się i formują skrzep w celu powstrzymania krwawienia. W przypadku, w którym występuje małopłytkowość, Twój organizm nie jest w stanie odpowiednio zareagować na uszkodzenie i efektywnie zatamować wypływającej krwi skrzepem.

W zależności od przyczyny choroby, małopłytkowość może różnić się ciężkością występujących objawów wahających się od niezauważalnych do poważnych, wliczając w to potencjalnie śmiertelne krwawienia.

Zazwyczaj obniżenie liczby płytek krwi spowodowane jest występowaniem choroby, takiej jak białaczka lub stosowaniem niektórych leków. Małopłytkowość leczy się najczęściej w ukierunkowaniu na problem wywołujący tę chorobę, a nie na jej symptomy.

Małopłytkowość i jej leczenie jest silnie uzależnione od przyczyny schorzenia i ciężkości Twojego stanu. Podczas łagodnego przebiegu choroby, Twój lekarz może nawet wstrzymać się z wprowadzeniem jakiejś formy terapii i poprzestać na regularnym monitorowaniu stanu Twojego zdrowia.

Twój lekarz może zalecić podjęcie środków mających zapobiec pogorszeniu się choroby. Do przykładowych zaleceń można zaliczyć:

• unikanie sportów kontaktowych
• unikanie czynności wiążących się z wysokim ryzykiem wystąpienia siniaków lub krwawienia
• ograniczenie spożycia alkoholu
• przerwanie zażywania lub zmiana leków wpływających na płytki krwi, w tym aspiryny i ibuprofenu

Małopłytkowość w cięższej postaci, może wymagać dodatkowych procedur medycznych, takich jak:

• transfuzja krwi lub płytek krwi
• zmiana leków, które powodują obniżenie liczby płytek krwi
• zażywanie sterydów
• zażywanie immunoglobulin
• stosowanie kortykoidów blokujących przeciwciała atakujące płytki krwi
• stosowanie leków hamujących działanie układu odpornościowego
• operacja usunięcia śledziony

Występowanie i ciężkość objawów są uzależnione od liczby płytek krwi obecnych w Twoim organizmie. Małopłytkowość w łagodnych przypadkach pojawiająca się na przykład w wyniku ciąży zazwyczaj nie wywołuje żadnych objawów. Z drugiej strony, poważne obniżenie liczby płytek krwi może prowadzić do występowania niekontrolowanych krwawień wymagających natychmiastowej interwencji medycznej.

Na skutek chorowania na małopłytkowość o niskiej lub średniej intensywności możesz doświadczać takich objawów jak:

• pojawianie się czerwonych, fioletowych lub brązowych siniaków, zwanych purpurą
• wysypka z małymi czerwonymi lub fioletowymi kropkami, nazywana wybroczynami
• krwotok z nosa
• krwawienie dziąseł
• utrzymujące się lub nie ustępujące samoistnie krwawienie
• obfite krwawienie miesiączkowe
• krwawienie z odbytnicy
• krew w stolcu
• krew w moczu

W przypadku ciężkiej małopłytkowości, może dochodzić do krwotoków wewnętrznych, które objawiają się między innymi:

• krwią w moczu
• krwią w stolcu
• krwistymi lub bardzo ciemnymi wymiotami

Po zauważeniu pierwszych oznak krwawienia wewnętrznego, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. W rzadkich przypadkach małopłytkowość może prowadzić do krwawienia w mózgu. Jeżeli cierpisz na obniżoną liczbę płytek krwi i odczuwasz bóle głowy lub jakiekolwiek problem neurologiczne, bezzwłocznie poinformuj o tym lekarza.

Małopłytkowość i jej możliwe przyczyny obejmują:

Choroby szpiku kostnego

Szpik kostny jest gąbczastą tkanką znajdującą się wewnątrz Twoich kości, odpowiedzialną za wytwarzanie składników krwi, wliczając w to płytki. Zaburzenia w funkcjonowaniu szpiku kostnego mogą więc prowadzić do małopłytkowości.

Do czynników wpływających na ograniczenie produkcji płytek krwi można zaliczyć:

• anemię aplastyczną
• niedobory witaminy B12
• niedobory kwasu foliowego
• niedobory żelaza
• infekcje wirusowe, wliczając w to wirusy HIV, Epsteina-Barra i ospy wietrznej
• chemioterapię
• promieniowanie
• kontakt z toksycznymi chemikaliami
• spożywanie zbyt dużej ilości alkoholu
• marskość wątroby
• białaczkę
• zespoły mielodysplastyczne

Niszczenie płytek krwi

W poprawnie funkcjonującym organizmie płytki krwi żyją mniej więcej przez 10 dni, jednakże pod wpływem pewnych schorzeń lub wydarzeń mogą ulegać niszczeniu szybciej. Do zaburzenia równowagi pomiędzy powstawaniem nowych płytek krwi a usuwaniem tych już istniejących może dojść w wyniku skutków ubocznych stosowania niektórych substancji, takich jak leki przeciwpadaczkowe lub moczopędne.

Nadmiernie niszczenie płytek krwi może być również spowodowane przez:

• powiększenie śledziony lub hipersplenizm
• choroby autoimmunologiczne
• ciążę
• małopłytkowość immunologiczną
• idiopathic thrombocytopenic purpura
• zakrzepową plamicę małopłytkową
• zespół hemolityczno-mocznicowy
• zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego