Jak dbać o zdrowie dziecka?

Naturalne i alternatywne metody leczenia mogą być bardzo skuteczne w utrzymaniu zdrowiu dziecka, a także leczenie powszechnych chorób wieku dziecięcego, które charakteryzuje się mniejszą ilością szkodliwych skutków ubocznych niż w przypadku medycyny konwencjonalnej. Niektóre standardowe metody leczenia, takie jak powszechne stosowanie antybiotyków i szczepień ochronnych, są kwestionowane przez naukowców, lekarzy oraz urzędników państwowych pod kątem ich bezpieczeństwa i ogólnej skuteczności. 

Opieka nad dziećmi to wymagające i niekiedy trudne zadanie dla rodziców. Kiedy dziecko zachoruje, rodzice mogą odczuwać frustrację, ponieważ nie są w stanie określić, co dolega dziecku lub jak poważny jest jego stan. W przypadku choroby dziecka, rodzice muszą ocenić jego stan i zdecydować, jakie kroki należy podjąć. Obecnie lekarze i rodzice mają wiele możliwości opieki nad swoimi dziećmi, szczególnie w zakresie alternatywnej opieki medycznej.

Zdrowie dziecka można znacznie poprawić poprzez dietę, suplementację diety i odpowiednie stosowanie ziół. Ponadto homeopatia, tradycyjna medycyna chińska, medycyna neuropatyczna i medycyna ajurwedyjska zapewniają kompleksowe podejście do zdrowia dzieci. Chociaż żadne z nich nie powinno być zastępstwem dla porady i opieki  wykwalifikowanego lekarza, a bezpieczne alternatywy dla konwencjonalnej medycyny pozwalają rodzicom podejmować świadome decyzje dotyczące rodzajów leczenia, jakim powinny być poddawane ich dzieci.

Każdy rodzic chce, aby jego dzieci były zdrowe i pełne życia. Opieka nad dzieckiem jest dla rodziców zajęciem, które w rozumieniu specjalistów medycyny alternatywnej składa się z kilku ważnych elementów.

Bezpieczne i kochające środowisko, dokładne zrozumienie tego, co stanowi właściwą dietę i odżywianie, a także gruntowna znajomość praw przysługującym rodzicom dziecka, np. przy wyborze specjalisty opieki zdrowotnej, uzyskiwaniu i przechowywaniu dokumentacji medycznej oraz podejmowaniu decyzji o zaszczepieniu lub nie dziecka.

Według doktora Lendona Smitha, lekarza pediatry z Portland w Oregonie i autora wielu książek na temat zdrowia dzieci, twierdzi, że poczucie bezpieczeństwa i wartości własnej dziecka, które zapewniają rodzice, jest kluczowe dla jego fizycznego, psychicznego i emocjonalnego dobrostanu. Według dr Smitha „podstawą zdrowia dziecka mogą więc zaczynać się od więzi między rodzicami jeszcze przed poczęciem. Najważniejszymi potrzebami dziecka jest trzymanie w ramionach, masowanie, pieszczoty, uśmiechanie się do dziecka oraz generalnie informowanie, że jest ono akceptowane i wartościowe.”

Dr Smith podkreśla, jak ważne jest spędzanie czasu z dziećmi i poświęcanie im uwagi. Rodzice powinni unikać używania zbyt wielu „poleceń i pytań” w rozmowie z dziećmi. Dr Smith zauważa, że „jeśli dzieci słyszą tylko polecenia i pytania, które działają jako wyzwania dla zachowania dziecka, takie jak: 'Co tu robisz?’ lub 'Nie pobrudź się’, mają tendencję do rozwijania niskiej samooceny.”

Virender Sodhi, lekarz Ajurwedy oraz Dyrektor Amerykańskiej Szkoły Nauk Ajurwedyjskich w Bellevue w stanie Waszyngton, zgadza się z tym stwierdzeniem. „Poczucie bezpieczeństwa dziecka jest bardzo kruche. Kiedy rodzice się kłócą, dziecko czuje się w świecie zagrożone. Stwarza to ogromny stres dla dziecka, a rezultatem może być zaburzenie pracy układu odpornościowego, a następnie nawracające choroby.” Dr Sodhi utrzymuje, że „dorastające dzieci powinny otrzymywać dużo fizycznej czułości oraz otuchy i aprobaty. Według dr Sodhi nie rozpieszcza to dziecka, a raczej pomaga mu zbudować wysokie poczucie własnej wartości.

Właściwe odżywianie nie tylko pomaga stworzyć skuteczną obronę przed chorobami, ale jest również kluczowe dla dobrego samopoczucia dziecka. Dr Smith zauważa, że większość chorób i infekcji we wczesnym dzieciństwie jest spowodowana alergiami pokarmowymi, zwłaszcza wczesnym wprowadzeniem do diety dziecka mleka krowiego i/lub innych produktów spożywczych wywołujących alergie.

Karmienie piersią

Karmienie piersią zmniejsza prawdopodobieństwo rozwoju nadwrażliwości alergicznej na niektóre pokarmy w późniejszym okresie życia, zarówno według dr Smitha, jak i dr Sodhi, którzy wyjaśniają, że „dzieci karmione piersią nie tylko przyjmują ważne składniki odżywcze z mleka matki, ale także otrzymują przeciwciała niezbędne do ochrony przed chorobami wieku dziecięcego, takimi jak infekcje ucha i niektóre rodzaje odry.”

Dr Smith podkreśla, że karmienie piersią przez co najmniej osiem do dziesięciu miesięcy przyczynia się do tego, że dziecko narażone jest na mniejsze ryzyko wystąpienia alergii, lepiej rozwija się szczęka, zęby i łuk zębowy. Wspomina, że „jeśli dzieci otrzymują cokolwiek innego niż mleko matki w pierwszych kilku miesiącach życia, mogą rozwinąć się nadwrażliwości pokarmowe. Ich jelita nie są przeznaczone do trawienia czegokolwiek innego niż mleko matki. Niedojrzałe komórki wyściełające jelita mogą spowodować, że obcy pokarmu może pozostać niestrawiony. Te cząsteczki są antygenami, czyli materiałem który powoduje reakcje immunologiczne oraz mogą wywołać reakcję alergiczną lub wydzielanie przeciwciał, które towarzyszyć będą nawet w wieku dorosłym.”

Zarówno dr Sodhi, jak i Smith zalecają, aby dziecko było karmione piersią do momentu, gdy nie będzie już chciało ssać mleka matki, co może mieć miejsce w okresie od sześciu miesięcy do dwóch lat życia, lub później.

Pokarmy stałe

Dr Smith zauważa, że kiedy dziecko jest gotowe do spożywania stałych pokarmów, zwykle między 4 a 6 miesiącem życia, rodzice mogą zacząć wprowadzać świeże owoce i warzywa, ziarna i rośliny strączkowe oraz niskotłuszczowe białka, takie jak kurczak i ryby. Najlepszym wyborem są produkty uprawiane ekologicznie, ponieważ zawierają mniej toksyn pochodzących ze środowiska. Warto też unikać pokarmów o wysokiej zawartości przetworzonych węglowodanów, tłuszczów i innych dodatków, takich jak gotowe posiłki dla dzieci, większość dostępnych płatków śniadaniowych, słodycze, napoje gazowane oraz fast food. Jednak gdy dzieci osiągają wiek szkolny, trudniej kontrolować ich dietę, więc dr Smith zaleca utrzymywanie w domu zdrowej i bez produktów „śmieciowych” diety, aby zrównoważyć nawyki przejęte od kolegów ze szkoły lub z innych domów. Według dr Smitha zazwyczaj nawyki zdrowego odżywiania przekazywane przez rodziców, dziecko będzie stosować.

Dr Maoshing Ni, lekarz medycyny chińskiej, wiceprezes Yo San University of Traditional Chinese Medicine w Santa Monica w Kalifornii, mówi, że obecnie największym problemem z nawykami żywieniowymi dzieci jest duże spożycie cukru. W swojej praktyce sugeruje, aby rodzice całkowicie ograniczyli dzieciom spożywanie cukru. Dr Ni zaleca, aby dieta dziecka składała się z fasoli i roślin strączkowych, które zawierają wapń, minerały i białko. Zaleca również mleko sojowe i produkty sojowe, a odradza stosowanie produktów mlecznych.

Dr Ni zauważa, że według Tradycyjnej Medycyny Chińskiej układ moczowy jest najważniejszym układem w etapach rozwoju dziecka. Z tego powodu chińscy lekarze zalecają stosowanie ziół, takich jak jagody, a także specjalne techniki masażu, tak aby tonizować i wzmacniać nerki i wątrobę.

W Tradycyjnej Medycynie Chińskiej uważa się, że zupa ze szpiku kostnego wspomaga rozwój mózgu dziecka i zwiększa jego intelekt. Dr Ni sugeruje przygotowywanie zupy z kości owczych, w tym szpiku, lub zupy z kurczaka z ziołami, ze względu na właściwości wzmacniające, które zapewniają dziecku. Jagody Lycium mogą być również dodane do tej zupy, aby wspomóc sprawność intelektualną dziecka. Gingko Biloba to kolejne zioło, które często podaje się dzieciom, a stosuje się je wraz z nasionami Alpina (lilia imbirowa). Wszystkie te zioła można dodać do wzmacniających zup.

David L. Hoffman pochodzący Sebastopolu w Kalifornii, były przewodniczący stowarzyszenia amerykańskich zielarzy, uważa, że dzieci mogą bardzo wiele zyskać dzięki obecności ziół w swojej diecie. Pokrzywa, podobnie jak szpinak, jest doskonałym środkiem wzmacniającym dla dzieci. Sugeruje on, aby rodzice zastępowali sałatę ziołami, ponieważ według D. L. Hoffmana nie zawiera ona praktycznie żadnych składników odżywczych. Chociaż Hoffmann rozumie, że czasami trudno jest skłonić dzieci do jedzenia surowych warzyw, zioła można włączyć do diety dziecka w inny sposób. Zamiast pozwalać dzieciom jeść galaretki i dżemy, które zawierają duże ilości cukru, Hoffmann zaleca rodzicom eksperymentowanie z innymi owocami i jagodami. Z borówek można zrobić syrop lub dżem, które są stosowane w leczeniu dzieci z problemami ze wzrokiem. Podobnie jagody głogu są polecane przez zielarzy w leczeniu dzieci z wrodzonymi wadami serca lub u których w rodzinie występowały choroby układu krążenia.

Podejmując mądre decyzje rodzice zapobiegać różnym chorobom swoich dzieci. Jak twierdzi dr Smith, na układ odpornościowy zarówno dzieci, jak i dorosłych mogą negatywnie wpływać konwencjonalne procedury medyczne, takie jak powszechne stosowanie antybiotyków i szczepionek.

Wykazano również, że na odporność dziecka mają wpływ alergie na żywność i leki. Terapie alternatywne mogą zapewnić lepsze długoterminowe zdrowie i wykazywać mniejszą liczbę potencjalnie szkodliwych skutków ubocznych, ponieważ działają poprzez wzmocnienie układu odpornościowego, a nie walkę z wirusem lub leczenie objawów.

Alergie

Naukowcy i lekarze odkryli związek między powtarzającymi się infekcjami ucha a stanami alergicznymi, takimi jak katar sienny, astma, egzema i pokrzywka. Według dr Smitha i Sodhiego, alergie pokarmowe na niektóre pokarmy, takie jak nabiał i pszenica, mogą również sprzyjać infekcjom dróg oddechowych u niektórych dzieci. Wyeliminowanie z diety szkodliwych pokarmów może być skuteczne w leczeniu małych dzieci. Celem opieki medycznej nad pacjentem alergicznym powinno być usunięcie jak największej ilości alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). Dzięki temu układ odpornościowy dziecka może się regenerować i skuteczniej zwalczać choroby.

Szczepienia

W celu ochrony dzieci i dorosłych przed potencjalnie śmiertelnymi, a niegdyś powszechnymi chorobami wieku dziecięcego, takimi jak błonica, krztusiec, tężec, polio, odra, świnka, różyczka i grypa typu B, wyprodukowano szczepionki. Rząd Stanów Zjednoczonych i większość lekarzy medycyny konwencjonalnej zachęcają rodziców do rozpoczęcia szczepień dzieci już od drugiego miesiąca życia. 

Zwolennicy twierdzą, że szczepionki są najbezpieczniejszą i najskuteczniejszą ochroną przed poważnymi chorobami wieku dziecięcego. Możliwe skutki uboczne szczepień, w tym wysypki, gorączkę, biegunkę, ból ramion, a nawet śmierć, uznano za minimalne w porównaniu z korzyściami.

Obecnie wielu rodziców i lekarzy z pełną świadomością nie decyduje się na serię szczepień dla swoich dzieci. Jednocześnie wielu lekarzy odradza pewne szczepienia, uważając je za niepotrzebne, a w niektórych przypadkach potencjalnie niebezpieczne dla dzieci.

W latach 1950–1975 dr Smith postępował zgodnie z przyjętymi wytycznymi dotyczącymi szczepień ochronnych dzieci. „Kiedy w tych latach przyprowadzano do mnie dzieci otrzymywały one niezbędne szczepionki. Jako środowisko medyczne byliśmy autorytetem w dziedzinie profilaktyki oraz byliśmy wykwalifikowani w swojej dziedzinie. Brak szczepień ochronnych, brak szkoły – to był slogan, którego używaliśmy, aby zmusić ustawodawców do zatwierdzenia ustawy. To były elitarne medyczne uprzedzenia w najgorszym wydaniu.”

Według historyka medycyny i autora dwóch książek o szczepieniach dr Harrisa Coultera, szczepienia zaczęto stosować  z początku jako eksperyment. „Prawdą jest, że lekarzom brakowało wiedzy medycznej. Środowisko medyczne zaangażowało się w znaczącą kampanię propagandową”. Dr Coulter uważa, że nie wszystkie szczepionki są konieczne i podkreśla potrzebę wyboru konkretnych szczepień, a nie szczepień ogólnych. Szczególne obawy wielu lekarzy budzą szczepionki przeciwko błonicy, krztuścowi i tężcowi (DPT), odrze, śwince i różyczce (MMR) oraz polio.

Szczepionka przeciwko błonicy, krztuścowi i tężcowi (DPT)

Według dr Smitha, w wyniku niepożądanych skutków ubocznych spowodowanych iniekcją u niektórych niemowlętom, DPT zyskał najwięcej negatywnych opinii.

Każdego roku większość lekarzy odnotowuje od sześciu do ośmiu przypadków krztuśca. Dr Smith zauważa jednak, że niektóre dzieci, które otrzymały wszystkie dawki szczepionki DPT, w tym dawkę przypominającą w wieku 18 miesięcy, mimo to zapadają na krztusiec. „Zacząłem mieć mieszane uczucia co do skuteczności szczepionki DPT”, mówi, „zwłaszcza po tym, jak tak wielu rodziców zgłosiło gorączkę i drażliwość dzień lub kilka dni po szczepieniu”. Zaleca on, aby dziecko było uodpornione przeciwko błonicy i tężcowi, ale aby rodzice zrezygnowali ze szczepienia przeciwko krztuścowi, ponieważ jest ona nieskuteczna i może być szkodliwa dla zdrowia dziecka.

Dr Coulter zgadza się z powyższym stwierdzeniem. „Szczepionki przeciwko tężcowi i błonicy nie są tak szkodliwe jak szczepionki przeciwko krztuścowi” – twierdzi. „Uważam jednak, że szczepionka przeciw błonicy jest konieczna, ponieważ w Stanach Zjednoczonych co roku odnotowuje się tylko dwa lub trzy przypadki błonicy. A nawet gdybyśmy przestali szczepić młodzież, niewiele by to zmieniło, ponieważ błonica jest przenoszona przez zanieczyszczoną wodę pitną. Ponieważ woda pitna nie jest skażona, istnieje niskie prawdopodobieństwo zachorowania na błonicę”. Uważa on, że szczepienie przeciw tężcowi może być zalecane, gdy dziecko zacznie chodzić. Dr Coulter zauważa także, że tężec jest spowodowany przez niewłaściwie oczyszczone rany i że niepotrzebne jest uodparnianie dwumiesięcznych dzieci, ponieważ mało prawdopodobne jest wystąpienie u nich ran penetrujących.

Środki ostrożności: Jeśli niezaszczepione dziecko złapie błonicę, antytoksyna na tę chorobę musi być podana w ciągu pierwszych trzech dni, ponieważ istnieje wysokie ryzyko śmierci, szczególnie u bardzo małych dzieci. Jeśli leczenie nie zostanie podjęte natychmiast, wystąpienie uszkodzeń nerwów jest bardzo prawdopodobne. Tężec może spowodować poważne uszkodzenie mózgu i być śmiertelny również u małych dzieci.

Szczepionka przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR)

Rodzicom, którzy zdecydują się zaszczepić swoje dzieci przeciwko odrze i różyczce, dr Smith zaleca przestrzeganie zaleceń aby przeciwdziałać skutkom ubocznym, przedstawionego w dalszej części Zachowywanie środków ostrożności podczas szczepień.

Jednak uważa, że lepiej jest przejść chorobę w sposób naturalny i być chronionym przez odpowiednio dobraną dietę.

Środki ostrożności: Zapalenie mózgu występuje raz na tysiąc do dwóch tysięcy przypadków i jest poważnym skutkiem ubocznym odry. Jedno na osiem dzieci, które zachoruje na zapalenie mózgu, umiera, a w połowie przypadków konsekwencją jest uszkodzony ośrodkowy układ nerwowy. Bronchopneumonia, zapalenie ucha środkowego, zapalenie wyrostka sutkowego, ropnie mózgu, a nawet zapalenie opon mózgowych nie są tak rzadkie jak się zdaje. W niektórych przypadkach kończy się także śmiercią pacjenta. Odra może być poważną chorobą u dorosłych, którzy nie zostali zaszczepieni przeciwko niej w dzieciństwie.  U dzieci odra również może spowodować poważną utratę słuchu. Rodzice decydując czy zaszczepić swoje dziecko przeciwko odrze powinni wziąć pod uwagę możliwe konsekwencje przy podejmowaniu decyzji, czy zaszczepić swoje dzieci przeciwko odrze.

Jeśli matka planuje mieć kolejne dziecko, powinna zaszczepić się przed zajściem w ciążę. W ten sposób, jeśli jej pierwsze dziecko złapie różyczkę, jej nienarodzone dziecko nie będzie narażone.

Polio

Dr Coulter podkreśla jak ważne jest szczepienie dzieci przeciwko polio. „Przechodziłem polio jako dziecko, był to poważny przypadek” – mówi lekarz, którego prawa noga pozostaje lekko sparaliżowana. „Polio to niebezpieczna choroba. Nie mam zastrzeżeń co do szczepień podawanych doustnie przeciwko polio, chociaż mogą wystąpić związane z tym skutki uboczne.”

Układ odpornościowy wykorzystuje różne metody obrony przed różnymi chorobami, w zależności od sposobu zakażenia. Dr Smith wyjaśnia: „Ponieważ wirus polio dostaje się do organizmu przez przewód pokarmowy, istotne jest podawanie dziecku doustnie szczepienia przeciw polio, aby wytworzyć odporność uzyskaną w sposób jak najbardziej naturalny”. Dr Coulter zgadza się z tym, dodając, że jego zdaniem doustna szczepionka przeciwko polio jest również bezpieczniejsza niż ta podawana w zastrzykach.

W przypadku odry, świnki i różyczki, wirusy są przenoszone drogą powietrzną i dostają się do organizmu przez nos i gardło. Wędrując przez migdałki, migdałki i komórki okładzinowe płuc, wirusy przemieszczają się po całym organizmie do krwi, tkanki limfatycznej, śledziony i wątroby. Ponieważ szczepionka przeciwko tym wirusom jest wstrzykiwana w mięsień, wywołuje ona wytwarzanie przeciwciał, ale nie odporność komórkową, co może oznaczać, że szczepienie jest ogólnie mniej skuteczne.

W swojej książce „Co drugie dziecko”, lekarz Archie Kalokerinos opisuje swoje doświadczenia z programem szczepień opracowanym przez rząd Australii w celu poprawy zdrowia rdzennych mieszkańców Aborygenów. Po wprowadzeniu tego programu jedno na dwoje dzieci uodpornionych na DPT zmarło w ciągu kilku dni od podania szczepionki. Dr Kalokerinos jest przekonany, że te nagłe zgony miały związek z DPT. Zaniepokojony powagą sytuacji podawał każdemu dziecku suplementy witaminy C w ilości 100 miligramów dziennie i w rezultacie żadne dziecko podczas terapii witaminowej nie zmarło po szczepieniu.

Dr Coulter twierdzi, że po głębokiej iniekcji DPT może wystąpić łagodny przypadek zapalenia mózgu, a następnie w niektórych przypadkach także inne powikłania. „Moim zdaniem powikłania te mogą obejmować padaczkę i drgawki, nadpobudliwość, dysleksję, zespół nadpobudliwości psychoruchowej, zespół nagłej śmierci niemowląt, anoreksję i wiele zaburzeń zachowania, np. agresja”.

Przygotowanie układu odpornościowego przed szczepieniem jest ważne, aby zapobiegać wystąpieniu skutków ubocznych. Doktor Smith podaje swoim młodym pacjentom mieszankę witaminy B i C. „Podaję doustnie 1000 miligramów witaminy C, 500 miligramów wapnia i 50 miligramów witaminy B6 dziecku dzień przed, w dzień i dzień po  szczepieniu DPT. Ta mieszanka powinna być obecna w organizmie tak aby wraz z układem odpornościowym szczepionka w sposób skuteczny i bezpieczny zadziałała. Organizm dzieci, którym poddaje się procedurom według tego schematu wydaje się nie wykazywać żadnych powikłań.”

Rząd Stanów Zjednoczonych dostrzegł, że niektóre szczepienia nie są całkowicie bezpieczne. W 1986 roku Kongres przyjął National Vaccination Compensation Act. Celem tego programu, monitorowanego przez Food and Drug Administration oraz Centers for Disease Control, jest zebranie od lekarzy informacji dotyczących niepożądanych reakcji na szczepienia. Mimo, iż w pierwszych 20 miesiącach zbierania informacji udział wzięło wyłącznie 10% lekarzy, to do września 2003 roku zgłoszono 17 221 negatywnych reakcji na szczepienia. Liczby te obejmowały 2 525 poważnych przypadków i 360 zgonów. Dla rodzin, które złożyły wniosk za powikłania, przewidziano odszkodowania.

„Uważam, że immunizacja powinna być dobrowolna” – mówi dr Coulter. „Zmuszanie rodziców do szczepienia dzieci nie będzie zbyt długo tolerowane w amerykańskim społeczeństwie”.

Stosując terapie alternatywne u dzieci, należy zachować ostrożność przy podawaniu jakichkolwiek substancji, naturalnych lub innych. Eric Jones, dziekan ds. akademickich w Bastyr College w Seattle w stanie Waszyngton i pediatra specjalizujący się w neuropatii, uważa, że zioła nigdy nie powinny być podawane dziecku, w niektórych przypadkach możliwe jedynie jeśli zaleci to wyspecjalizowany lekarz.

Podobnie jest w przypadku wszelkich terapii naturalnych, takich jak medycyna ajurwedyjska, tradycyjna medycyna chińska czy homeopatia, powinny być stosowane tylko pod nadzorem licencjonowanego specjalisty w tej dziedzinie. Chcąc podawać witaminy, minerały lub inne substancje naturalne dziecku, należy zapytać odpowiedniego specjalistę z zakresu medycyny, jaka dawka jest odpowiednia dla danego dziecka.

Kolki to spastyczne bóle brzucha występujące u niemowląt i dzieci, którym towarzyszy drażliwość lub płacz. Kolka powstaje w wyniku nagromadzenia się gazów lub podrażnienia układu trawiennego u niemowląt do trzeciego miesiąca życia. Według dr Smitha, kolka jest często spowodowana zaburzeniem równowagi kwasowo-zasadowej, zbyt zasadowym, wysokosodowym środowiskiem wewnętrznym organizmu, ale może być również spowodowana przekarmieniem dziecka, połykaniem przez niego powietrza lub wahaniami nastroju.

Choć mleko matki jest najbardziej polecane dla dzieci, może to powodować skurcze z powodu nadwrażliwości lub alergii na jakiś pokarm, który matka spożywa. Uczulające jedzenie skutkuje powstaniem zapalenia na skórze lub w okolicach odbytu dziecka. Najczęstsze pokarmy powodujące alergie to mleko, soja, kukurydza, pszenica i jaja. Czosnek, cebula, kapusta i fasola są częstymi przyczynami powstawania gazów zarówno u matki jak i dziecka. Według dr Smitha powinno się unikać się spożywania tych pokarmów przez matki karmiące.

W przypadku dzieci, które nie są karmione piersią, podawane mleko modyfikowane może przyczynić się do wystąpienia kolki. Często przyczyną jest mleko krowie, które można znaleźć w takich formułach jak SMA, Similac i Enfamil. Według dr Smitha, połowa niemowląt jest wrażliwa na mleko krowie, które może wywołać nie tylko kolkę, ale także biegunkę, wysypkę, infekcje uszu, astmę i inne dolegliwości. Gotowe formuły mleka krowiego mogą również zawierać wiele dodatków, takich jak syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy, które mogą powodować problemy u niemowląt, mówi dr Jones.

W leczeniu kolki dr Smith zaleca podawanie dziecku od jednej łyżki stołowej do jednej uncji mieszanki cydru jabłkowego i wody (jedna łyżeczka cydru jabłkowego na osiem uncji wody). Dr Smith uznał ten środek za bezpieczny i skuteczny.

Medycyna ajurwedyjska

Ajurwedyjskie podejście, według dr Sodhi, sugeruje podawanie dziecku herbaty z kopru włoskiego lub nasion anyżu (jedna łyżeczka zioła na jedną filiżankę wody). Pół łyżeczki tego naparu przyjmowane co godzinę złagodzi kolkę. Jako środek leczniczy stosuje się pastę z asafetidy (jedna ósma łyżeczki ziela na jedną łyżeczkę wody) rozcieraną na brzuchu dziecka.

Tradycyjna Medycyna Chińska

Dr Ni podkreśla, że w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej leczenie kolki może być różne w zależności od tego, czy problem wynika z przeziębienia, grypy, niestrawności czy alergii. Po ustaleniu źródła i rozpoczęciu leczenia jest wiele rzeczy, które rodzic może zrobić w domu.